YIKINTILAR

Hekim arkadaşlarımdan Rozet T., deprem ve sonrasında yaşananların yarattığı duyguları bir şiirle dile getirmiş. Her dizede kadın ve hekim duyarlılığı hissediliyor. Ellerine sağlık...

YIKINTILAR



Korkuyu gördüm yıkıntılar içinde

yakarışları

Ölüm korkusunu

enkazdaki çığlıklarda

Yaşamın başlangıcını gördüm

Ağlayan bir bebekte,



En gerçek aşkı gördüm

Kucağında bebesi

sevgili annesi

Sarıyordu sımsıkı

Asılmışlardı hayata

Çaresizliği duydum

sessiz yakarışlarda

Kabullenişi gördüm

Ulaşılamayan duvarlarda..

Saf sevgiyi ve coşkuyu gördüm

Enkazdan bir insanı daha çıkarmanın ,

Sonsuz mutluluğunu

kurtarıcının yüzünde,

Uzanan elindeki en kuvvetli anı..



Acımasızlığı gördüm,

insanın başka yüzünü

Yıkıntılarda ne varsa.. ne yoksa..

Toplayanları..

Hüznü gördüm

Üşüyen

Bir çocuğun

çıplak ayaklarında,



Bir TIR'ın arkasında koşturan umutla

Kavga eden , savaşan 

İnsanları …

Bir ekmek , Bir battaniye

Bir sıcak çadırı

Özlemek ..ne demek..

Şükretmetmeyi gördüm

İnsanın en acı anında..

Kardeşliği gördüm

İnsanları ayırt etmemeyi

Hangi milletten ve dinden

olursa olsun..

Acı anlarda insanların kardeş olmayı

Akıl ettiklerini ,

Becerebildiklerini …




Şükürler olsun

Hamdolsun

Sonsuz evrende

Tanrının,

Yüksek gücün

Bütünün..

uzuvları olduğumuzu

İdrak etmeyi gördüm,

Aynı sofrada oturup yenilen yemeklerde..