Öğrenciliğimde başlayan muhalefetin karikatür ile birlikteliği uzun yıllar süregeldi. Pek sistem eleştirisi taşımasa da, GIRGIR bizim neslin baştacıydı. Sonra ayak oyunlarıyla dergi ve bütün entellektüel birikimlerine el konunca, bu derginin koridorlarında dolaşan onlarca karikatür çizeri aklımızdan, hayalimizden geçmeyecek kadar çok dergi çıkartarak muhalefeti geniş bir zemine yaydılar. Gırgır'ın kapanmasından beklenen her ne idi ise, ters tepmiş oldu. Benim için "LİMON" başlangıçta okunması zor birdergiydi ama sonraları müptelası oldum. Limon "LEMAN" olunca da sürdü bu dostluk. Medyada rastlamadığım birçok habere ve eleştiriye bu dergide rastladım. Sanki alternetif bir haber kaynağı gibi çalışıyorlardı. Zaman içinde birkaç farklı dergiye bölünseler de, ne Leman, ne de diğerleri içinden çıktıkları değerlere ihanet ettiler.
Son referandumda 12 Eylülcülerin yargılanmasının yükünü bile bizlerin sırtına yıkmaya çalışan siyasilere çok çarpıcı bir yanıt/karikatür geldi Lemandan. Bu kapak olmasa hangimizin haberi olurdu bu saçmalıktan?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu yazı için yorumlarınızı ekleyebilirsiniz..