İşte Ellerim :)

İşte Ellerim :)
Parmak boyası ve dayanılmaz keyfi

Geçmiş Zaman Olur ki...

19 Temmuz 2011 Salı

Wish You Were Here...



BAL'lı yıllardı.



Şimdiki gibi CD, DVD, USB bellek, hard disk yoktu daha hayatımızda. Müzik ya radyodan ya da "müzik evi"nde doldurulan kasetlerden dinlenirdi. Tabii, LP'yi unutmamak gerek. TV bile siyah beyazdı ve akşam saatlerinde yayına başlardı. 



Bizler için müziğe yolculuğun adı ya küçük el radyoları ya da kasetçalarlar idi. Ders saatlerinden sonra okulun kuytu köşelerine çekilip ya da akşam yatma zamanında yatakların içinde bir küçük kulaklık ile etrafı rahatsız etmeden müzik dinlemek ilaç gibi gelirdi. Hele bizim gibi taşradan gelenlerin arkadaşlarının ağzından duydukları isimleri keşfetmesinin heyecanı bambaşkaydı.



Pink Floyd, Dire Straits, Chicago, Eagles... Hele bir "Hotel California" vardı ki, kasıp kavururdu ortalığı. Hatta okul orkestrasının bunu cover'ladığını anımsıyorum. 



Wish You Were Here, birçok Pink Floyd parçasından öne çıkan, dönüp dönüp dinlenilen birisiydi. Hele, grubun ilk kadrosunda yer alıp sonradan ayrılan Syd Barrett'e ithaf edildiği, David Gilmour'un onun ayrılmasının acısını müziğe aktardığı söylencesi, parçayı daha bir özel kılıyordu. En azından benim için...



Hiç bıkmadan dinlediğim bu parça hayatımızdan çıkan, hep ama hep özleyeceğimiz insanlar için gelsin. 


WISH YOU WERE HERE.... PINK FLOYD....



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bu yazı için yorumlarınızı ekleyebilirsiniz..